شرید

پس از قرارداد سنگین 1907 که ایران را به دو منطقه تحت نفوذ روسیه و انگلیس تقسیم می کرد آیت الله آقانجفی اصفهانی در اصفهان مردم را با سخنان آگاهی بخش از خطرات این قرارداد ذلت بار آگاه کرد. همچنین ایشان به همراه سیزده تن از علمای تراز اول اصفهان تعهدنامه ای در حمایت از تولیدملی امضاء کردند که باتوجه به زمان خود بسیار مترقی است.

بند اول آن به عنوان نمونه آورده می شود: قبالجات و احکام شرعیه از شنبه به بعد روی کاغذ ایرانی بدون آهار نوشته شود. اگر بر کاغذهای دیگر نویسند مهر ننموده و اعتراف نمی نویسیم. اگر قباله و حکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته شده بیاورند و تاریخ آن بعد از این قرارداد باشد امضا نمی نماییم. حرام نیست کاغذ غیرایرانی و کسی را مانع نمی شویم، ماها به این روش متعهدیم.

همچنین در بند دوم این تعهدنامه آمده است: ملبوس مردانه جدید که از این تاریخ به بعد دوخته و پوشیده می شود، قرار دادیم مهما امکن هرچه بدلی در ایران یافت می شود، لباس خودمان را از آن منسوج نماییم و منسوج غیرایرانی نپوشیم و احتیاط نمی کنیم و حرام نمی دانیم لباس های غیرایرانی را، اما ماها ملتزم شده ایم حتی المقدور بعد از این تاریخ ملبوس خود را از منسوج ایرانی بنماییم. تابعین ماها کذالک و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد. آنچه از سابق پوشیده و داریم و دوخته ایم ممنوع نیست استعمال آن!